ನೆನಪೇ ನೆನಪಾಗಿ ಕಾಡಿದಾಗ...
ಈ ನೆನಪುಗಳೇ ಹೀಗೆ... ಮಗುವಿನಂತೆ ಮುಗ್ಧ ನಗುವಿನಂತೆ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಕಾಡುವುದು... ಹಲವೊಮ್ಮೆ ಸಂಗಾತಿಯಂತೆ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳುವುದು. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೆಮ್ಮದಿಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುವುದು... ಹಲವು ಬಾರಿ ಜಡಿಮಳೆಯಾಗಿ ಕಾಡಿದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸುಡುಬಿಸಿಲಿನಂತೆ...
ಕೈ ಹಿಡಿದ ಪ್ರೇಮಿಯಂತೆ ಮುನ್ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಗತಿಸಿದ ತಾತನ ನೆನಪಿನಂತೆ. ದು:ಖದ ಮಡುವಿನಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತುವ ಗೆಳತಿಯಂತೆ, ಕಾಲೆಳೆಯುವ ತಮ್ಮನಂತೆ, ಗೋಗರೆದು ಕಾಡುವ ತಂಗಿಯಂತೆ, ಯಾಕೋ ಈ ನೆನಪುಗಳೇ ನೆಪವಾಗಿ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತವೆ.
ನೆನಪುಗಳಿಲ್ಲದ ಜೀವನ ಊಹಿಸಲೂ ಅಸಾಧ್ಯ. ನೆನ್ನೆಯ ನೆನಪುಗಳೇ ನಾಳಿನ ಭವಿಷ್ಯದ ಭದ್ರ ಬುನಾದಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಸಿಹಿನೆನಪು ಸೂಕ್ತ ಪಥವನ್ನೇ ತೋರುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳಂತೂ ಸದಾ ಸಿಹಿ.

ಸವಿ ಸವಿ ನೆನಪು
ಸಾವಿರ ನೆನಪು
ಸಾವಿರ ಕಾಲಕು
ಸವೆಯದ ನೆನಪು...
ನೊಂದ ಮನಕೆ ತಂಪನ್ನೀಯವ ಟಾನಿಕ್ಗಳೇ ಈ ನೆನಪುಗಳು. ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಈ ನೆನಪುಗಳ ಮೂಲಕ ನಾವು ಬಾಲಕರಾಗುವುದುಂಟು. ಏಕಾಂತದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಯಾಗಿರುವುದು ಅದೇ ನೆನಪುಗಳು ತಾನೇ... ಓ ನೆನಪಿನ ಹುಡುಗ ದಯವಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಕಾಡಬೇಡ...ನಾ ಒಂಟಿಯಾಗಿರುವಾಗ...